Dąbrowica (gromada w powiecie lubelskim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dąbrowica – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1969 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1969 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Dąbrowica z siedzibą GRN w Dąbrowicy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie lubelskim w woj. lubelskim na mocy uchwały nr 12 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Dąbrowica (bez miejscowości Dąbrowica-Barak kol.), Płouszowice wieś i Płouszowice kol. ze zniesionej gminy Jastków w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1960 do gromady Dąbrowica włączono obszar zniesionej gromady Wola Sławińska w tymże powiecie[8].
1 stycznia 1969 gromadę zniesiono, włączając jej obszar do gromad Jastków (wsie Dąbrowica i Dębówka), Konopnica (wsie Szerokie, Sławin i Wola Sławińska) i Tomaszowice (wsie Płouszowice i Kolonia Płouszowice) w tymże powiecie[9].