Earl Wild
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Earl Wild[1] (ur. 26 listopada 1915, zm. 23 stycznia 2010) – amerykański pianista jazzowy i klasyczny.
Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 2010 |
Przyczyna śmierci |
Niewydolność serca |
Instrumenty |
Fortepian |
Gatunki | |
Zawód | |
Powiązania |
London Chamber Orchiestra |
Strona internetowa |
Royland Earl Wild urodził się w Pittsburgh, Pennsylvania, w 1915. Wild od najmłodszych lat[2] studiował u najwybitniejszych muzyków najpierw u Selmara Jansona w Carnegie Institute of Technology, następnie z Marguerite Long, Egon Petri, i Helene Barere.
Wild[3] był wielokrotnie zapraszany przez prezydentów stanów zjednoczonych do Białego Domu na koncerty[4].
W 1942, Arturo Toscanini zaproponował[5] mu zagranie Błękitnej Rapsodii Georga Gershwina, co przyniosło mu wielki sukces na estradzie. W czasie ll Wojny światowej[4] służył w marynarce wojennej jako muzyk. Kilka lat po wojnie przeniósł się do nowo powstałej American Broadcasting Company jako pianista, dyrygent i kompozytor do 1968 roku. W 1986 Wild zyskał podwójną sławę szczególnie z wykonania koncertów fortepianowych Liszta[2].
Earl Wild zmarł na niewydolność serca 23 stycznia 2010 w wieku 94 lat[6].