Emilio Visconti-Venosta
włoski polityk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Emilio Visconti Venosta (ur. 22 stycznia 1829 w Mediolanie, zm. 24 listopada 1914 w Rzymie)[1] – włoski markiz, polityk, dyplomata, od 1862 roku sekretarz generalny w ministerstwie spraw zagranicznych Królestwa Włoch. W latach 1863–1864, 1866–1867, 1869–1876, 1896–1898 i 1899–1901 stał na czele tegoż ministerstwa, zawarł konwencję z Francją. W 1873 roku towarzyszył królowi w jego podróży do Berlina i Wiednia, gdzie zawarto Trójprzymierze.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Minister spraw zagranicznych Królestwa Włoch | |||
Okres |
od 1863 | ||
Poprzednik |
Giuseppe Pasolini | ||
Następca | |||
Okres |
od 1866 | ||
Poprzednik |
Alfonso Ferrero La Marmora | ||
Następca |
Pompeo Di Campello | ||
Okres |
od 1869 | ||
Poprzednik |
Federico Luigi | ||
Następca |
Luigi Amedeo Melegari | ||
Okres |
od 1896 | ||
Poprzednik |
Onorato Caetani | ||
Następca |
Raffaele Cappelli | ||
Okres |
od 1899 | ||
Poprzednik |
Felice Napoleone Canevaro | ||
Następca |
Giulio Prinetti | ||
Odznaczenia | |||
|
Zamknij