Epaminondas
wódz i polityk tebański / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Epaminondas (ur. ok. 420 p.n.e., zm. 362 p.n.e.) – tebański wojskowy i polityk.
Data i miejsce urodzenia |
ok. 420 p.n.e. | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Przebieg służby | |||
Główne wojny i bitwy | |||
|
Był współtwórcą potęgi Teb (działał z Pelopidasem[1], inną wybitną postacią, a zarazem przyjacielem). Dokonał reformy armii, złamał potęgę Sparty i podbił część Peloponezu. Największe zwycięstwa nad Spartanami odniósł w 371 p.n.e. pod Leuktrami, gdzie zastosował po raz pierwszy nowatorski szyk skośny[2], i w 362 p.n.e. pod Mantineją. W tej drugiej bitwie został śmiertelnie zraniony[3].
Wprowadzone przez Epaminondasa reformy w taktyce wojskowej wykorzystał macedoński król Filip II, który w młodości przebywał w Tebach przez dwa lata jako zakładnik. Dzięki temu Macedonia stała się potęgą. Następca Filipa Aleksander Wielki doprowadził taktykę Epaminondasa do perfekcji.
O Epaminondasie pisał w Żywotach równoległych Plutarch[4], ale biografia ta nie dochowała się do naszych czasów.