Epenteza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Epenteza (z gr. ἐπένθεσις epénthesis „wtrącenie”)[1] – zjawisko językowe, polegające na wstawieniu głoski epentetycznej (niemającej umotywowania etymologicznego), samogłoski lub spółgłoski, zwykle celem uniknięcia trudnej do wymówienia zbitki głosek lub rozziewu. Np. pol. wewnątrz (e ruchome), kropla < kroplja < kropja (jotyzacja prasłowiańska – w polskim jej ślady pojawiają się niekonsekwentnie), niem. hoffentlich, Zeitungsjunge, łac. comburo (z con + uro), ang. łączące R itp.[2]