Fala (wojsko)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Fala – zjawisko tworzenia się nieformalnej hierarchii i subkultury w Wojsku Polskim okresu Polski Ludowej i w pierwszych latach III Rzeczypospolitej wśród odbywających obowiązkową, zasadniczą służbę wojskową, polegające na rozwoju zespołu sadystycznych i poniżających praktyk wobec młodszych stażem poborowych. Pozycja żołnierza w tej hierarchii zależy od stażu służby i „cyfry” (także DDC – Dni Do Cywila), to jest liczby dni pozostałych do „wyjścia do cywila” (zakończenia służby)[1]. Fala jest odpowiednikiem znanej w rosyjskiej armii diedowszczyny[2][3].
|
Ten artykuł należy dopracować |