Falsyfikacja
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Falsyfikacja (łac. falsum – fałsz) – odmiana jednego z rozumowań zwanego sprawdzaniem. Termin ten rozpowszechniony został za sprawą krytycznego racjonalizmu Karla Poppera i stał się jedną z podstaw metody naukowej[1].
Wnioskowanie falsyfikujące przebiega według schematu modus tollendo tollens:
- Przesłanki:
- Teoria T implikuje jednostkowe zdarzenie obserwacyjne o.
- Zdarzenie obserwacyjne o nie zachodzi.
- Wniosek: Teoria T jest fałszywa (nieadekwatna).
Wnioskowaniu temu odpowiada następujący zapis w języku rachunku zdań:
Przykład wnioskowania według tego schematu:
- Przesłanki:
- Twierdzenie, że Ziemia jest płaskim dyskiem, implikuje, że nie da się jej okrążyć.
- Nie jest prawdą, że nie da się okrążyć Ziemi - bo de facto wielokrotnie różni ludzie okrążyli Ziemię.
- Wniosek: Ziemia nie jest płaskim dyskiem
- Powyższe rozważania zakładają dodatkowo, że:
- Grawitacja działa zawsze prostopadle do dysku, czyli człowiek znajdujący się poza obrysem powierzchni dysku (np. na krawędzi) nie będzie w stanie się na nim utrzymać.
- Przemieszczanie się następuje tradycyjnymi metodami transportu.