Figurki ćmielowskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Figurki ćmielowskie[1] – obiekty ceramicznej rzeźby kameralnej (dekoracyjnej) powstające w Polsce w latach 50. i 60. XX wieku, reprezentujące stylistykę tzw. New Look lub okresu odwilży, odlewane w porcelanie lub w porcelicie. Były projektowane przez plastyków zatrudnionych w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, w szczególności przez Henryka Jędrasiaka, Mieczysława Naruszewicza, Hannę Orthwein oraz Lubomira Tomaszewskiego, i produkowane w różnych zakładach produkcji ceramiki na terenie Polski. W 1964 r. produkcja figurek zaprojektowanych przez IWP została (z pojedynczymi wyjątkami) przeniesiona do Zakładów Porcelany Stołowej „Ćmielów” w Ćmielowie. Figurki ćmielowskie stanowią ważne zjawisko w sztuce użytkowej swojego okresu, o znaczeniu porównywalnym do tego, jakie miały figurki nymfenburskie i meisseńskie dla wieku XVIII oraz figurki kopenhaskie dla doby modernizmu[2]. W 2021 roku powstała pierwsza biografia o Lubomirze Tomaszewskim[3] wyd. Agora autorzy Katarzyna Rij i Jerzy A. Wlazło, w książce opisywany jest szeroki kontekst związany z figurkami ćmielowskimi.