Ganguro
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ganguro (jap. ガングロ dosł. „czerń na twarzy”) – subkultura popularna wśród młodych kobiet w Japonii. Podstawowe cechy tego wizerunku to tlenione włosy i opalenizna. Styl ten największą popularnością cieszył się około 2000 roku, jednak do dzisiaj możemy spotkać kobiety ubierające się zgodnie z jego wyznacznikami. Centrum mody ganguro są dwie dzielnice Tokio – Shibuya i Ikebukuro. Nie ma pewności co do pochodzenia tego stylu. Może on być inspirowany nowojorską kulturą Guido – „malowani chłopcy”. Ganguro girls pomysły mogły czerpać także od Amuro Namie, sławnej w latach dziewięćdziesiątych japońskiej piosenkarki śpiewającej po angielsku: gwiazda farbowała włosy na blond, miała też kilka tatuaży[1][2].
Subkultura ganguro jest prawdopodobnie efektem długotrwałej izolacji Japonii oraz ograniczeń, jakim musiało się podporządkować społeczeństwo tego kraju. Styl ten jest formą buntu, ucieczką od tradycji i szkolnych reguł; to próba wyrażenia siebie, bycia wolnym i niezależnym. Wizerunek ganguro jest odzwierciedleniem fascynacji młodych Japończyków kulturą USA i Zachodniej Europy. Osoby identyfikujące się z tym stylem zachowują się żywiołowo, beztrosko, nie przejmują się zakazami, czy opinią innych ludzi.