Georges Lemaître
belgijski astronom, ksiądz katolicki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Georges Lemaître?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Georges-Henri Lemaître (wymowaⓘ) (ur. 17 lipca 1894 w Charleroi, zm. 20 czerwca 1966 w Leuven[1]) – belgijski naukowiec i duchowny katolicki; astronom, astrofizyk teoretyczny i kapłan w stopniu prezbitera. Prezes Papieskiej Akademii Nauk (1960–1966), laureat prestiżowych nagród astrofizycznych wiodących w jego czasach jak francuskie Prix Jules-Janssen (1936) i brytyjski Medal Eddingtona (1953).
Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1894 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 czerwca 1966 | ||
Zawód, zajęcie | |||
|
Lemaître to jeden ze współtwórców XX-wiecznej kosmologii relatywistycznej, obok Alberta Einsteina i Aleksandra Friedmana. W latach 20. wysunął hipotezę Wielkiego Wybuchu[uwaga 1] i na jej podstawie przewidział istnienie promieniowania reliktowego, potwierdzonego w latach 60. przez Penziasa i Wilsona. Lemaître jako pierwszy zastosował w kosmologii fizykę kwantową[potrzebny przypis].
Belgijski uczony został upamiętniony m.in. nazwami prawa astrofizycznego i rozwiązań ogólnej teorii względności, które znalazł:
- prawo Hubble’a-Lemaître’a opisuje ucieczkę galaktyk (rozszerzanie się obserwowalnego Wszechświata) i przez dekady było nazywane prawem Hubble’a;
- metryka FLRW należy do modeli kosmologicznych opartych na zasadzie kosmologicznej;
- Model Lemaître’a-Tolmana-Bondiego – czasem zwany modelem Tolmana – uogólnia powyższy wynik, usuwając warunek jednorodności[2].