Giovinezza
utwór muzyczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Giovinezza?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Giovinezza (po włosku: młodość) – oficjalny hymn włoskiej Narodowej Partii Faszystowskiej (pod nazwą Inno Trionfale del Partito Nazionale Fascista) oraz od lat 30. XX wieku hymnem armii, jak również nieoficjalnym hymnem narodowym Włoch w latach 1924–1943.
Zapis nutowy "Giovinezzy" | |
Partia polityczna Państwo |
Narodowa Partia Faszystowska |
---|---|
Tekst |
Marcello Manni, 1924 |
Muzyka |
Giuseppe Blanc, 1909 |
Lata obowiązywania |
1924–1943 |
Giovinezza |
Chociaż hymn ten był często śpiewany razem z Marszem królewskim "Marcia Reale", niektórzy historycy[kto?] uważają, że de facto zastąpił Marsz Królewski jako hymn narodowy. Przytaczana jest anegdotyczna okoliczność, iż "Giovinezza" stała się de facto hymnem narodowym po wizycie we Włoszech w 1923 króla Hiszpanii Alfonsa XIII, który podczas wieczoru galowego w Teatro dell'Opera di Roma wstał w trakcie wykonywania "Giovinezzy" (lecz został wnet usadzony pociągnięciem za mankiet przez królową Włoch Helenę)[1].
Hymn "Giovinezza" został skomponowany w roku 1909 przez prawnika i kompozytora Giuseppe Blanca, z tekstem autorstwa Nina Oxili, jako "Commiato" ("Pożegnanie") - piosenka odnosząca się do momentu kończenia studiów i wchodzenia w dorosłe życie[2]. Blanc także skomponował kilka innych pieśni faszystowskich, jak na przykład "Orły Rzymu. Hymn imperialny" (później wolą samego Mussoliniego przemianowany na "Marsz legionów")[3].
Autorem oryginalnych słów "Giovinezzy" jest Marcello Manni ("Su compagni in forte schiere"). Po marszu na Rzym, kiedy pieśń ta była często śpiewana, Benito Mussolini powierzył Salvatorowi Gottcie napisanie nowych słów w 1924 roku.
Po kapitulacji Włoch w 1943 roku hymn ten został przez aliantów zakazany, skutkiem czego Włochy aż do 1946 roku nie posiadały hymnu (wtedy Il Canto degli Italiani Goffreda Mameliego został uznany za hymn tymczasowy, a później stał się nowym hymnem republiki).