Giuseppe Beviacqua
włoski lekkoatleta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Giuseppe Beviacqua (ur. 28 października 1914 w Savonie, zm. 12 sierpnia 1999 tamże[1]) – włoski lekkoatleta, długodystansowiec, wicemistrz Europy z 1938 z Paryża.
Data i miejsce urodzenia |
28 października 1914 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 sierpnia 1999 | |||||||||
Wzrost |
160 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie, gdzie zajął 11. miejsce w biegu na 10 000 metrów[1].
Zdobył srebrny medal w biegu na 10 000 metrów na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu, za Ilmarim Salminenem z Finlandii, a przed Maxem Syringiem z Niemiec[2]. Wystąpił również na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo, ale nie ukończył biegu[3].
Był mistrzem Włoch w biegu na 5000 metrów w latach 1938-1943, w biegu na 10 000 metrów w latach 1936, 1937, 1942, 1943 i 1946–1948, w biegu przełajowym w 1949 i 1950 i w sztafecie 3 × 5000 metrów w 1936 i 1937[4]. Był również mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 6 mil w 1938[5].
Beviacqua dwukrotnie poprawiał rekord Niemiec w biegu na 5000 metrów do wyniku 14:31,6 (13 września 1942 we Florencji) oraz trzykrotnie w biegu na 10 000 metrów do wyniku 30:27,4 (3 sierpnia 1940 w Sztokholmie)[6].