Giuseppe Meazza
włoski piłkarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Giuseppe Meazza?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Giuseppe Meazza (ur. 23 sierpnia 1910 w Mediolanie, zm. 21 sierpnia 1979 w Lissone) – włoski piłkarz, który występował na pozycji napastnika, a także trener piłkarski. W latach 1930–1939 reprezentant Włoch.
Giuseppe Meazza (1935) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
23 sierpnia 1910 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 sierpnia 1979 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
169 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Uważany za jednego z najlepszych zawodników w historii włoskiej piłki nożnej[1][2][3][4]. Większość kariery klubowej spędził w Interze Mediolan, w którym występował w latach 1927–1940 oraz 1946–1947 zdobywając dla klubu 284 bramki w 408 meczach[5]. Przez dziewięć lat był kapitanem drużyny[6]. Trzykrotnie zdobywał mistrzostwo Włoch, tyle samo razy zostawał królem strzelców rozgrywek i przekroczył granicę 100 goli w Serie A, dokonując tego najszybciej w historii, mając 23 lata i 32 dni[7]. Zdobywca Pucharu Włoch w sezonie 1938/1939 i król strzelców tych rozgrywek w sezonie 1937/1938[8]. Jest czwartym najlepszym strzelcem w historii Serie A, mając na koncie 216 goli[9].
Z 33 golami pozostaje drugim najskuteczniejszym strzelcem w historii reprezentacji Włoch[10]. Wraz z reprezentacją narodową świętował mistrzostwo świata w latach 1934 (strzelił 2 bramki w turnieju finałowym) i 1938 jako kapitan. Dwukrotnie zdobywał złoty medal w Pucharze Europy Środkowej. W latach 1937–1939 kapitan włoskiej reprezentacji.
Po zakończeniu kariery seniorskiej był m.in. trenerem reprezentacji Włoch podczas Igrzysk Olimpijskich 1952. Został także trenerem włoskich klubów: Interu Mediolan, Atalanty BC i Pro Patrii. W latach 1948–1949 trenował turecki klub Beşiktaş JK.
W 1980 stadion Comunale San Siro, na którym rozgrywają swoje mecze Inter Mediolan oraz Milan, przemianowano na Stadio Giuseppe Meazza[11], jednak kibice Milanu wciąż używają nazwy San Siro[12]. W 2011 został pośmiertelnie wprowadzony do Galerii Sławy włoskiej piłki nożnej[13], cztery lata później został uwzględniony w Alei Gwiazd włoskiego sportu[14]. W 2019 został członkiem Galerii Sław Interu Mediolan[15].