Glif (architektura)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Glif (glifowanie, rozglifienie) – ukośne uformowanie ościeża okna lub drzwi[1], stosowane w murach o znacznej grubości zarówno od strony wewnętrznej budynku, jak i zewnętrznej[2].
Ten artykuł dotyczy pojęcia architektonicznego. Zobacz też: termin typograficzny glif (glyf). |
Glifowanie pozwala na lepsze oświetlenie wnętrza lub poszerzenie przejścia[3]. Stosowane również w oknach strzelniczych w budowlach obronnych w celu zwiększenia pola ostrzału[3]. Rozglifienie jest charakterystyczne dla architektury średniowiecznej, w okresie nowożytnym często pokrywane było dekoracjami malarskimi[1].