Godła wielkich jednostek Polskich Sił Zbrojnych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Godła wielkich jednostek w Polskich Sił Zbrojnych – opis oznak wielkich jednostek Polskich Sił Zbrojnych.
Godła wielkich jednostek opracowano pierwotnie dla znakowania sprzętu motorowego. W Wojsku Polskim we Francji przed wyruszeniem na front "pierwszego rzutu" 10 Brygady Kawalerii, oznakowano samorzutnie sprzęt 1 batalionu czerwonym "maczkiem". Był to wyraz popularności generała Stanisława Maczka wśród żołnierzy brygady[1].
W PSZ w Wielkiej Brytanii, za przykładem brytyjskim, przyjęto zasadę znakowania godłem pojazdów, drogowskazów, tablic dowództw oraz noszenia godła na lewym rękawie kurtki i płaszcza sukiennego. Godła na rękawie były haftowane maszynowo kolorowymi nićmi na podkładzie sukna, zazwyczaj koloru ochronnego. Obowiązywały one wszystkich żołnierzy należących do dowództw, wojsk i służb[1]. Na wszystkich typach ubioru, z wyjątkiem płaszczy od deszczu i munduru marynarskiego obowiązywały też naszywki Poland[2]. Na sprzęcie odpowiednikiem jej był tablica PL.
Na sprzęcie godła malowano na przednim lewym błotniku lub z lewej strony pojazdu[3].