Gradobicie w Sydney (1947)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gradobicie w Sydney – klęska żywiołowa, która nawiedziła Sydney 1 stycznia 1947 roku. Komórka burzowa rozwinęła się rankiem w Nowy Rok nad obszarem Gór Błękitnych, a następnie w godzinach popołudniowych uderzyła w miasto na wschód od dzielnicy Bondi. Było to wówczas najpoważniejsze gradobicie odnotowane w mieście od czasu rozpoczęcia obserwacji meteorologicznych w roku 1792[1][2].
Łódź w Rose Bay w trakcie gradobicia. | |
Państwo | |
---|---|
Miejsce | |
Rodzaj zdarzenia | |
Data | |
Ranni |
1000 osób |
33°51′35″S 151°12′40″E |
Duża wilgotność powietrza oraz wysoka temperatura w Sydney spowodowały zwiększenie się siły burzy. Koszty zniszczeń w tym czasie zostały oszacowane na około 750 000 funtów szterlingów (3 mln dolarów amerykańskich), czyli odpowiednik około 45 mln dzisiejszych dolarów australijskich[3]. Z superkomórki burzowej spadły na miasto gradziny o średnicy ponad 8 cm[4][5]. Największe zniszczenia wystąpiły w Central Business District (CBD) oraz na wschodnich przedmieściach Sydney[6][7].
W wyniku przejścia nawałnicy około 1000 osób zostało rannych, ponadto od 200 do 350 osób zostało hospitalizowanych, lub udzielono im innej pomocy medycznej. Urazy były głównie spowodowane przez stłuczone szkło[4][8]. Większość groźnych urazów wystąpiła u osób, które w tym czasie przebywały na plażach w Sydney, będących otwartymi przestrzeniami, na których nie miały możliwości schowania się przed opadami[1]. Szkody będące wynikiem gradobicia w roku 1947 przewyższyło dopiero po 52 latach gradobicie z roku 1999, które spowodowało szkody szacowane na 1,7 mld dolarów australijskich – największe jak dotąd, będące wynikiem klęski żywiołowej w historii Australii[5].