Grand Central Terminal
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Grand Central Terminal (potocznie określany jako Grand Central Station) – dworzec kolei podmiejskich, położony przy 42nd Street i Park Avenue na obszarze Midtown Manhattan w Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych.
Został wybudowany w czasach świetności amerykańskich pociągów dalekobieżnych (otwarty w 1871[1], po wyburzeniu starego budynku – nowy, obecny gmach GCT zainaugurował działalność 2 lutego 1913[2]), a jego nazwa bezpośrednio nawiązywała do New York Central Railroad – istniejącej wówczas linii kolejowej operującej na terenie większości północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych i łączącej m.in. Nowy Jork, Boston, Chicago i Saint Louis. Grand Central Terminal stanowił najważniejszy składnik infrastruktury tej historycznej już linii kolejowej. Jest to największy dworzec kolejowy na świecie pod względem liczby peronów (44)[3].
Oprócz pełnienia swojej głównej funkcji, dworzec jest jednocześnie popularnym miejscem spotkań, wielką atrakcją architektoniczną o zasięgu międzynarodowym, jak również pełni funkcję centrum handlowego[4].
1 lutego 2013 władze miejskie i mieszkańcy Nowego Jorku uroczyście świętowali setną rocznicę otwarcia Grand Central Terminal[4]. W 2023 roku, poniżej poziomu Grand Central, uruchomiono nową należącą do Long Island Rail Road stację Grand Central Madison