Grod
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Grod lub Gordas – książę Hunów lub Protobułgarów[1] zamieszkujących Półwysep Krymski w I połowie VI wieku do 528 roku.
Książę Hunów lub Protobułgarów | |
Okres | |
---|---|
Następca |
Mugel |
Dane biograficzne | |
Data śmierci | |
Informacje dotyczące księcia Groda przekazują historycy bizantyńscy: Sokrates Scholastyk[2], Teofanes i Jan Malalas[3]. Zainteresowanie Bizancjum Krymem wiąże się z napływem na półwysep na początku VI wieku nowych osadników głównie Hunów i Protobułgarów. Ich pojawienie się doprowadziło do odrodzenia greckich miast we wschodniej Taurydzie i na Półwyspie Tamańskim, niegdyś centrum królestwa Bosporańskiego, które ucierpiały w czasie najazdu Hunów[4]. Umocnienie wpływów bizantyńskich w tym rejonie przyniosło w następstwie misje chrześcijańskie przedsiębrane w celu nawracania Bułgarów i Hunów osiadłych na północy Kaukazu, o których wspomina Sokrates Scholastyk. W 528 roku pod wpływem misjonarzy bizantyńskich książę Grod zdecydował się przyjąć chrzest i w tym celu udał się do Konstantynopola[2]. Na Krym powrócił już jako przedstawiciel cesarza (Justyniana I) na czele oddziału bizantyńskiego, który stanął w Kerczu (bizant. Bosporos). Jako sojusznik cesarza był obowiązany do przekazywania Bizancjum daniny, którą sciągał ze swych pooddanych i oddawał w bydle[4]. Po powrocie do siebie na Krym stopił też pogańskie idole ze srebra i elektronu i przetopił je na sztabki, których użył jako pieniędzy. Jego współplemieńcy oburzeni takim świętokradztwem powstali przeciw niemu, zamordowali go, a na jego miejsce obrali wodzem jego brata Mugela[5]. Wycięli też bizantyński garnizon w Kerczu. Przyniosło to w rezultacie bizantyńską interwencję na Krymie[4].