Gubernia ołoniecka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gubernia ołoniecka (ros. Олонецкая губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w północno-zachodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II 22 maja?/2 czerwca 1784 jako namiestnictwo ołonieckie, od 9 września?/21 września 1891 ukazem Aleksandra I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni był Pietrozawodsk. Zlikwidowana w 1922.
gubernia | |||
1891–1922 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
130 801 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
2,8 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdy |
7 | ||
61,783333°N 34,350000°E | |||
|
Gubernia była położona pomiędzy 60°21′ a 65°16′ szerokości geograficznej północnej i 29°42′ a 41°57′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy i północnego wschodu z gubernią archangielską, od południowego wschodu z gubernią wołogodzką, od południa z gubernią nowogrodzką i sankt-petersburską, na zachodzie z jeziorem Ładoga i Wielkim Księstwem Finlandii.
Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 130 801 km², w początkach XX wieku była podzielona na 7 ujezdów.