HMS Challenger (1858)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS Challenger – XIX-wieczna brytyjska korweta parowo-żaglowa typu Pearl, służąca w Royal Navy w latach 1858–1878. Okręt uczestniczył w trwającej w latach 1872–1876 wyprawie badawczej dookoła świata, uznawanej za pierwszą wyprawę oceanograficzną w historii. Podczas wyprawy, kierowanej przez Johna Murraya i Charlesa Wyville'a Thomsona, odkryty został m.in. Grzbiet Śródatlantycki oraz Rów Mariański[1].
HMS „Challenger” | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ |
Pearl | ||
Historia | |||
Stocznia |
Woolwich Dockyard | ||
Początek budowy |
31 marca 1855 | ||
Położenie stępki |
3 października 1855 | ||
Wodowanie |
5 lutego 1858 | ||
Royal Navy | |||
Wejście do służby |
10 września 1858 | ||
Wycofanie ze służby |
1878 | ||
Los okrętu |
zezłomowany 1921 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
2137 długich ton | ||
Długość |
68,7 m (całkowita) | ||
Szerokość |
12,3 m | ||
Zanurzenie |
5,3 m (dziób) | ||
Materiał kadłuba |
drewno | ||
Napęd | |||
ożaglowanie (fregata), silnik parowy o mocy 1450 ihp, 1 śruba | |||
Prędkość |
10,7 węzłów (przy użyciu silnika) | ||
Uzbrojenie | |||
20 armat 10-calowych, 1 armata 20-calowa | |||
|
Okręt zbudowany został w stoczni Woolwich Dockyard, nieopodal Londynu. Jego budowa kosztowała 76 272 funty.
Na cześć okrętu nazwana została Głębia Challengera, będąca najniżej położonym zbadanym miejscem na Ziemi, a także amerykański wahadłowiec kosmiczny Challenger[2].