HMS E22
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS E22 – brytyjski okręt podwodny typu E zbudowany w latach 1914–1915 w Vickers, Barrow-in-Furness.
HMS E20 bliźniaczy do E22 | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
27 sierpnia 1914 |
Wodowanie |
27 sierpnia 1915 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
8 listopada 1915 |
Wycofanie ze służby |
25 kwietnia 1916 |
Los okrętu |
zatopiony przez SM UB-18 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
673 tony (wynurzony), |
Długość |
55 metrów |
Zanurzenie |
4,6 metra |
Napęd | |
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM | |
Prędkość |
15,25 węzłów na powierzchni |
Zasięg |
5600 km przy 10 węzłach |
Uzbrojenie | |
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm | |
Wyposażenie | |
działko 76 mm | |
Załoga |
31 |
Okręt zwodowano 12 czerwca 1915 roku, a 1 października 1915 rozpoczął służbę w Royal Navy. Dowódcą jednostki został Lt. Cdr. C. H. Warren. Okręt skierowano do działań na Morzu Północnym.
W kwietniu 1916 roku E22 posłużył do przeprowadzeniu eksperymentu bojowego. Celem jego było przedłużenie zasięgu wodnosamolotów do zwalczania sterowców Zeppelin. 24 kwietnia E22 przetransportował dwa wodnosamoloty Sopwith Tabloid w okolice wybrzeża Belgii. Po zanurzeniu okrętu oba wystartowały i spokojnie powróciły do Felixstowe.
25 kwietnia 1916 roku w okolicach wybrzeży koło Great Yarmouth E22 został storpedowany przez niemiecki okręt SM UB-18 i zatonął. Wszyscy członkowie załogi zginęli[uwaga 1].