Hans Honigmann
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hans Honigmann (ur. 5 lipca 1891 we Wrocławiu, zm. 17 listopada 1943[1]) – niemiecki zoolog i lekarz, chronologicznie czwarty dyrektor wrocławskiego zoo w okresie marzec 1929 - 1 V 1934 r.[2]
Ukończył wrocławskie Johannes-Gymnasium, a następnie studiował na Uniwersytecie Wrocławskim i uniwersytecie w Heidelbergu zoologię, kończąc ją w 1916 r. u profesora Kükenthala pracą poświęconą humbakom[3]. Po służbie wojskowej w czasie pierwszej wojny światowej, podjął studia medyczne, kończąc je w 1921 r.[3] Studiował także filozofię i fizykę[4]. Po studiach lekarskich był pracownikiem naukowym medycyny na Uniwersytecie Wrocławskim, a następnie założył własną praktykę lekarską[5]. Po reaktywacji wrocławskiego Zoo w 1927 r. był współpracownikiem ówczesnego dyrektora ogrodu Grabowsky'ego, po śmierci którego został wybrany na jego stanowisko[4]. Preferował koncepcję ogrodu zoologicznego jako miejsca badania i utrzymywania rzadkich gatunków i w tym kierunku rozwijał Zoo[4]. Ze względu na żydowskie pochodzenie został zwolniony z pracy w 1934 r. i w 1935 r. został zmuszony do wyjazdu za granicę[4][6]. Po opuszczeniu Niemiec, aż do śmierci mieszkał w Wielkiej Brytanii, pracując m.in. w King’s College London, potem w Zoo w Dudley jako pracownik naukowy, a następnie uczył biologii w szkole[3][6][7]. Po przystąpieniu Wielkiej Brytanii do II wojny światowej internowany przez władze brytyjskie, po wypuszczeniu na wolność wykładał zoologię na uniwersytecie w Glasgow[6].