Heinrich Ewald Hering
niemiecki fizjolog / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Heinrich Ewald Hering (ur. 3 maja 1866 w Wiedniu, zm. 16 grudnia 1948 w Papenhusen) – niemiecki fizjolog.
Syn Ewalda Heringa i Maria Antonie z domu Lincke[1]. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Pradze i Uniwersytecie w Kilonii, w 1893 roku otrzymał tytuł doktora medycyny. W 1895 został docentem prywatnym na Uniwersytecie w Pradze, do 1898 pracował w Instytucie Patologii. W 1895 habilitował się, w 1901 został profesorem nadzwyczajnym. W 1913 przeniósł się na katedrę w Kolonii. W 1934 roku przeszedł na emeryturę. Członek Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina (1932)[2]. Zajmował się fizjologią układu krążenia i układu nerwowego. Wspólnie z Eberhardem Kochem odkrył odruch z zatoki szyjnej (odruch Heringa).