Henry Becque
Francuski dramaturg i krytyk literacki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Henry Becque (ur. 18 kwietnia 1837 w Paryżu, zm. 12 maja 1899)[1][2][uwaga 1] – francuski dramatopisarz.
Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1837 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci |
12 maja 1899 | ||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Uczęszczał do Lycée Condorcet. W 1867 r. napisał libretto do opery Victorina de Joncières’a pt. Sardanapale[1][2]. Niedługo potem został krytykiem teatralnym w magazynie Le Peuple[2], a w 1868 napisał swój pierwszy dramat pt. L’enfant prodigue. Służył w armii podczas wojny francusko-pruskiej (1870–1871)[1][2]. Dwukrotnie kandydował do Akademii Francuskiej[1]. Odznaczony Legią Honorową w klasie Oficera[3].
Nie chciał identyfikować się z żadnym nurtem literackim, zapamiętany został jednak jako pionier naturalizmu w teatrze[4]. Jego najsłynniejszymi utworami są Kruki (1882) oraz Paryżanka (1885)[1]. Inne dzieła: Michel Pauper (1870), La navette (1878), Les honnêtes femmes (1880), Le départ (1897)[2].