Historyczna szkoła prawa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Historyczna szkoła prawa – XIX-wieczny nurt w niemieckiej nauce państwa i prawa[1]. Sprzeciwiał się projektom kodyfikacji prawa, akcentując historyczną istotę zjawisk prawnych i ich związki z organicznie rozwijającym się narodem. Jego głównymi przedstawicielami są Friedrich Carl von Savigny, Georg Friedrich Puchta oraz Gustav von Hugo.