Horki
miasto na Białorusi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Horki, Gorki; dawniej Hory-Horki (biał. Горкi, Horki, ros. Горки, Gorki) – miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu horeckiego, nad Pronią (dorzecze Dniepru). 32,6 tys. mieszkańców (2010). Przemysł materiałów budowlanych, spożywczy, roszarnia lnu[2]. Białoruska Państwowa Akademia Gospodarki Wiejskiej (założona 1926); ogród botaniczny.
Ten artykuł dotyczy miejscowości na Białorusi. Zobacz też: Horki – chińska marka samochodów elektrycznych. |
Napoleon Orda, Instytut Agronomiczny, Horki | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Data założenia |
1544 | ||||
Prawa miejskie |
26 grudnia 1861 | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+375 2233 | ||||
Kod pocztowy |
213410 | ||||
Tablice rejestracyjne |
6 | ||||
54°17′N 30°59′E | |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa |
Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie hory-horackim w powiecie orszańskim województwa witebskiego[3]. Horki wraz z Horami stanowiły obszerny klucz horecki, posiadany kolejno przez książąt Druckich, Horskich, potem przez Sapiehów, następnie przez Sołohubów, aż w wieku XIX stały się własnością rządową[4].
W czasach rozbiorów miejscowość położona była w guberni mohylewskiej Imperium Rosyjskiego. W 1840 roku otwarto w niej Wyższą Szkołę Rolniczą – pierwszą wyższą szkołę o takim profilu w Imperium Rosyjskim. W 1848 została ona przekształcona w Instytut Gospodarstwa Wiejskiego[5]. Jednym z uczniów tej szkoły był od roku 1850 Rafał Kalinowski[6]. W czasie Powstania styczniowego doszło tu 6 maja 1863 roku do wystąpienia zbrojnego przeciwko Rosjanom.
W Horkach znajduje się kolonia karna, do której skierowany został m.in. skazany lider białoruskiej opozycyjnej organizacji młodzieżowej „Młody Front”, Dzmitryj Daszkiewicz[7].