Hungaryzm
element językowy zaczerpnięty z języka Węgierskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hungaryzm (od łac. Hungaria „Węgry”), także: madziaryzm (od węg. Magyar „Węgier”)[1] – element językowy (wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa[2]) zaczerpnięty z języka węgierskiego[2][3]. W języku polskim stanowią one niewielką, dość ograniczoną grupę.
Hungaryzmy przenikały do języka polskiego w okresach ożywionych kontaktów Polski i Węgier (głównie XV i XVI wiek). Królami Polski byli między innymi Ludwik Węgierski i Stefan Batory. Później hungaryzmy przenikały do polszczyzny sporadycznie (np. giermek, choć pierwsze poświadczone użycia w języku polskim pochodzą z XVI w., to jednak sam wyraz został w polszczyźnie spopularyzowany dopiero w XIX w. przez Henryka Sienkiewicza).
Do najważniejszych hungaryzmów w języku polskim należą: