iISO
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
iISO (intelligent ISO, znane również jako stopka akcesoriów z automatyczną blokadą) to rodzaj złącza lamp błyskowych będący alternatywą dla gorącej stopki pozwalający na zamocowanie lampy oraz jej wyzwalanie z poziomu korpusu wraz z kontrolą nad mocą błysku i trybem wyzwalania lampy. Złącze wyróżnia się czterema kontaktami oraz odwróconą (względem zwykłej gorącej stopki) budową w której złącze wchodzi w lampę błyskową i zabezpieczane jest zatrzaskiem w stopce.
Złącze zostało wprowadzone przez firmę Minolta w 1988 roku i stosowano je zarówno w lustrzankach, jak i aparatach kompaktowych. Opatentowano je w roku 1982 w Japonii, oraz w 1992 w Stanach Zjednoczonych[1]. Następnie wraz z połączeniem firm stopka iISO była stosowana przez koncern Konica Minolta. Obecnie Sony nazywa to złącze stopką akcesoriów z automatyczną blokadą[2] i używało jej w aparatach z serii Sony Alfa, zastępując ją później stopką Multi Interface(inne języki).