Ilonda Lūse
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ilonda Lūse (ur. 11 lipca 1972 w Rydze) – łotewska panczenistka.
Data i miejsce urodzenia | ||||
---|---|---|---|---|
Wzrost |
181 cm | |||
Dorobek medalowy | ||||
|
W zawodach Pucharu Świata zaczęła startować w sezonie 1992/1993. Debiut miał miejsce 16 stycznia 1993 w Davos, a Lūse zajęła 32. miejsce na 1500 m.
W 1994 po raz pierwszy wystąpiła na igrzyskach olimpijskich. Uplasowała się na 25. pozycji, ostatniej spośród sklasyfikowanych zawodniczek, z czasem 4:47,75 s[1]. Była jedyną łotewską panczenistką na tych igrzyskach[2]. W tym samym roku wzięła też udział w mistrzostwach Europy w wieloboju, na których była 22.[3] W 1995 zajęła 25. miejsce na mistrzostwach świata[4] i 20. na mistrzostwach Europy[5]. W 1996 uplasowała się na 26. pozycji na mistrzostwach świata[6] i 24. na mistrzostwach Europy[7]. W 1997 była 30. na mistrzostwach świata[8] i 24. na mistrzostwach Europy[9]. W 1998 ponownie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich. Na 1000 m zajęła 39. miejsce, ostatnie spośród sklasyfikowanych, z czasem 1:24,32 s[10]. Na 1500 m była 32. z czasem 2:08,71 s[11]. Na 3000 m uplasowała się na 28. pozycji z czasem 4:33,77 s[12]. Podobnie jak cztery lata wcześniej była jedyną łotewską panczenistką na tych igrzyskach[13]. Wzięła także udział w sprinterskich mistrzostwach świata i zajęła 32. miejsce[14]. W 1999 była 21. na mistrzostwach Europy[15]. W 2000 na tej samej imprezie uplasowała się na 18. pozycji[16]. W 2002 po raz trzeci i ostatni wystąpiła na igrzyskach olimpijskich. Na 1500 m zajęła 35. miejsce z czasem 2:04,25 s[17], a na dwukrotnie dłuższym dystansie była 30. z czasem 4:23,13 s[18]. Była jedyną łotewską panczenistką na tych igrzyskach[19]. Uplasowała się też na 22. pozycji na mistrzostwach Europy[20].
Jej trenerami byli Lāsma Kauniste, Nikolajs Gudins, Uldis Kurzemnieks, Margo Freizere i Andrē Benuā. Ukończyła Ryski Uniwersytet Techniczny, studiowała też na Latvijas Sporta pedagoģijas akadēmija.