Imielno (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Imielno – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Imielno z siedzibą GRN w Imielnie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie jędrzejowskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13b/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Imielno, Helenów, Jakubów, Sobowice i Dzierszyn (bez kolonii Rajchotka) ze zniesionej gminy Mierzwin w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 26 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1961 do gromady Imielno przyłączono wsie Bełk i Mierzwin oraz kolonie Kwasków, Leonów i Szczery Bór ze zniesionej gromady Mierzwin[8].
31 grudnia 1962 do gromady Imielno przyłączono kolonię Rajchotka z gromady Raków w tymże powiecie[9].
1 stycznia 1969 do gromady Imielno przyłączono obszar zniesionej gromady Motkowice[10]; z gromady Imielno wyłączono natomiast wsie Bełk i Mierzwin, włączając je do gromady Opatkowice w tymże powiecie[11].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12]. 1 stycznia 1973 utworzono gminę Imielno[13].