Iwacewicze
miasto na Białorusi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Iwacewicze[2][3] (biał. Івацэвічы) – miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, siedziba rejonu iwacewickiego, do 1945[4] w Polsce, w województwie poleskim, siedziba powiatu iwacewickiego i gminy Iwacewicze.
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
1645 | ||||
Kod pocztowy |
225295 | ||||
Tablice rejestracyjne |
1 | ||||
52°42′N 25°20′E | |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa |
Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie słonimskim województwa nowogródzkiego[5]. Dawna posiadłość m.in. Sapiehów, Gołuchowskich i Jundziłłów[6]. W latach 1920–1935 Iwacewicze były miastem w powiecie kosowskim[7].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w październiku 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. W sierpniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w pobliskim lesie a część wywieziono do getta w Byteniu. Sprawcami zbrodni byli litewscy żołnierze SS oraz białoruska policja[8].
W Iwacewiczach urodziła się polska rzeźbiarka Zofia Bilińska.
Jedynym zabytkiem miasta jest dwór Jundziłłów z pocz. XIX wieku[6].