Iński Park Krajobrazowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Iński Park Krajobrazowy powstał 4 listopada 1981 w centralnej części Pojezierza Ińskiego na terenie gmin: Chociwel, Ińsko, Dobrzany i Węgorzyno w celu zachowania szczególnych walorów krajobrazu polodowcowego i walorów przyrodniczych.
Mokradła w Bórbagnie Miałce | |||
park krajobrazowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Położenie | |||
Mezoregion | |||
Data utworzenia |
4 listopada 1981 | ||
Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 14/2005 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 27 lipca 2005 r. w sprawie Ińskiego Parku Krajobrazowego | ||
Powierzchnia |
177,63 km² | ||
Powierzchnia otuliny |
262,40 km² | ||
Obszary chronione | |||
53°26′N 15°30′E | |||
| |||
Strona internetowa |
Iński Park Krajobrazowy zajmuje obszar o powierzchni 17 763 ha, a jego otulina 26 240 ha[1]. Najwyższą kumulacją pokrytych lasami bukowymi wzgórz morenowych jest Głowacz (180 m n.p.m.), w dalszej kolejności Sokal (174 m n.p.m.) i Sarnikierz (169 m n.p.m.). Elementami są wąwozy, liczne głazowiska i rynny jeziorne. Na terenie parku występuje 18 jezior o powierzchni pow. 5 ha. Największym z jezior jest wielorynnowe Ińsko z wyspą Sołtyski, następnie Krzemień (229 ha) i Stubnica (180 ha). Przez wszystkie te jeziora przepływa Ina.
Od 2005 roku IPK ma obowiązujący plan ochrony.
Park wchodzi w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Zachodniopomorskiego z siedzibą w Szczecinie przy ul. Kopalnianej 2[2].