Jack Nichols
amerykański koszykarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jack Edward Nichols (ur. 9 kwietnia 1926, zm. 24 grudnia 1992 w Palm Springs) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach silnego skrzydłowego raz środkowego, mistrz NBA z 1957 roku[1].
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
#15, 5, 16 | |||||||||||||||||
silny skrzydłowy/środkowy | |||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1926 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 grudnia 1992 | ||||||||||||||||
Wzrost |
201 cm | ||||||||||||||||
Masa ciała |
101 kg | ||||||||||||||||
Kariera | |||||||||||||||||
Aktywność |
1948–1958 | ||||||||||||||||
Szkoła średnia |
Everett (Everett, Waszyngton) | ||||||||||||||||
College |
Washington (1943–1944, 1946–1948) | ||||||||||||||||
Draft |
1948, numer: 12 | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Zamknij
W 1948 roku ustanowił strzelecki rekord konferencji Pacific Coast NCAA, notując podczas jednego ze spotkań (przeciw Idaho) 48 punktów[2].
W 1958 roku ukończył Tufts Dental School, zostając dentystą[2]. Pracował jako stomatolog drużyn University of Washington oraz Seattle SuperSonics[2].