Jan Fryderyk (książę Brunszwiku-Lüneburga)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Fryderyk Brunszwicki, niem. Johann Friedrich (ur. 25 kwietnia 1625 w Herzberg am Harz, Niemcy, zm. 18 grudnia 1679 w Augsburgu) – książę Brunszwiku-Lüneburga i władca Calenberga, jednego z obszarów księstwa od 1665 r. do śmierci w 1679 r.; trzeci syn Jerzego. Jako jedyny członek swojej rodziny przeszedł na katolicyzm (1651).
Jan Fryderyk ok. 1670 r. | |
książę Brunszwiku-Lüneburga książę Calenberga | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Żona | |
Dzieci |
Anna Zofia, |
Gdy Jerzy Wilhelm odziedziczył po zmarłym bracie (Chrystianie Ludwiku) Lüneburg, przekazał Janowi Fryderykowi Calenberg. W 1666 r. zbudował pałac w Herrenhausen blisko Hanoweru inspirowany pałacem wersalskim. Pałac posiada 50-hektarowy zespół ogrodów, Ogrody Herrenhausen.
W 1676 r. Jan Fryderyk zatrudnił Leibnitza jako tajnego radcę oraz bibliotekarza książęcej biblioteki. Tak rozpoczęła się czterdziestoletnia współpraca z dynastią władców Hanoweru, która kontynuowana była przez dwóch następnych książąt aż do śmierci Leibnitza.