Janusz Tomasz Czetwertyński-Światopełk
kasztelan czernihowski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Janusz Tomasz Czetwertyński-Światopełk książę herbu Pogoń Ruska (ur. 1743, zm. 15 września 1813 w Kisielinie) – kasztelan czernichowski, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku[1], pułkownik powiatu zwinogrodzkiego w konfederacji barskiej w 1768 roku[2], kawaler maltański (w zakonie od 1769 roku), kawaler Honoru i Dewocji w Wielkim Przeoracie Katolickim w Rosji[3].
Pogoń Ruska | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec |
Felicjan Stanisław Czetwertyński-Światopełk |
Dzieci | |
Odznaczenia | |
Syn Felicjana Stefana i Katarzyny Jełowickiej. Brat Antoniego Jana. Ojciec Józefa, szambelana króla polskiego Stanisława Augusta, Ludwika (1775–1844) i Dymitra (1777–1859).
Został mianowany podkomorzym królewskim w 1767 roku. W latach 1785–1792 kasztelan czernihowski. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[4].
Ufundował dla franciszkanów kościół i klasztor w Komargrodzie (1770)[5].
Odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1777 oraz Orderem Orła Białego w 1789. Napisał wiersz na powitanie Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na Bracławiu w 1787. W drugim wierszu ubolewał nad losem króla Francji Ludwika XVI.