Jezus Justus
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jezus Justus, inaczej Jezus zwany Justusem, lub Jezus Sprawiedliwy[1] – postać z Nowego Testamentu, chrześcijanin, jeden z najwierniejszych (podczas pobytu w więzieniu) towarzyszy apostoła Pawła.
Paweł pisze o nim (Kol. 4, 10–11), że jest jednym z jego trzech towarzyszy, wraz z Arystarchem i Markiem, będącymi „jedynymi współpracownikami”[2], którzy stali się dla niego „pociechą” – list do Kolosan pisał z Rzymu z więzienia, w którym przebywał w latach 61–63.
W liście Paweł wspomina, że Jezus Justus przesyła swoje pozdrowienia dla wspólnoty chrześcijańskiej Kolosan.