Jeżewo (gromada w powiecie białostockim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jeżewo – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat |
1954–57: wysokomazowiecki | ||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Jeżewo z siedzibą GRN w Jeżewie utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie wysokomazowieckim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 24/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Jeżewo, Pajewo i Broniszewo ze zniesionej gminy Tykocin oraz obszary dotychczasowych gromad Kapice Stare i Kapice Lipniki ze zniesionej gminy Kobylin w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 15 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1958 roku gromadę włączono do powiatu białostockiego[8].
31 grudnia 1959 do gromady Jeżewo przyłączono wieś Łopuchowo ze zniesionej gromady Łopuchowo[9].
31 grudnia 1961 do gromady Jeżewo włączono wieś Radule ze zniesionej gromady Rzędziany[10].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].