Język mindong
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Język mindong[2] lub min dong (min wschodni)[3] – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa Chin – prowincji Fujian. Mindong oznacza wschodnią część prowincji Fujian – Min (閩) to krótka nazwa prowincji, a dong (东) oznacza „wschód”. Obecnie językiem mindong mówi się najczęściej we wschodnim Fujianie, w okolicach miast Fuzhou i Ningde.
Obszar |
południowe Chiny (głównie prow. Fujian), Malezja, Azja Płd.-Wsch. | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
10 mln[1] | ||||||
Pismo/alfabet | |||||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| |||||||
Status oficjalny | |||||||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||||||
Kody języka | |||||||
ISO 639-1 | zh | ||||||
ISO 639-3 | cdo | ||||||
IETF | cdo | ||||||
Glottolog | mind1253, mind1241 | ||||||
Ethnologue | cdo | ||||||
WALS | fuz | ||||||
SIL | cdo | ||||||
W Wikipedii | |||||||
| |||||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Nazwa chińska | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Język mindong należy do grupy min języków chińskich[3]. Dialekt z Fuzhou jest uznawany za odmianę prestiżową i służy jako regionalna lingua franca[4].
Mindong używany jest także w krajach Azji Południowo-Wschodniej: Brunei (ok. 6 tys. osób), Malezji (252 tys.), Singapurze (34 tys.), Indonezji (w zaniku) i Tajlandii[1].