Kacze Wrótka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kacze Wrótka (słow. Prostredné kačacie sedlo[1], Prostredné Kačie sedlo[2]) – przełęcz w głównej grani Tatr (w jej fragmencie zwanym Batyżowiecką Granią) położona pomiędzy Kaczym Szczytem (Kačací štít, 2401 m n.p.m.) a Kaczymi Czubami (Kačací hrb). Na północ od przełęczy znajduje się górne piętro Doliny Kaczej, a na południe – Doliny Batyżowieckiej[1].
Widok z Doliny Batyżowieckiej. Kacze Wrótka między Kaczym Szczytem a Kaczymi Czubami | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Data zdobycia |
8 sierpnia 1907 r. |
Pierwsze wejście |
Z. Klemensiewicz, R. Kordys, A. Znamięcki |
49°09′59,0″N 20°07′10,3″E |
Przełęcz ma charakter piarżystego siodła. Prowadzi przez nią najłatwiejsza droga na wierzchołek Kaczego Szczytu. Najdogodniej na Kacze Wrótka dostać się od południa, żlebem z Doliny Batyżowieckiej[2].
Pierwszego wejścia dokonali 8 sierpnia 1907 r. podczas przejścia granią Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys i Aleksander Znamięcki. Brak informacji na temat pierwszego wejścia zimowego na przełęcz[2].