Kanał Kłodnicki
droga wodna (Kędzierzyn-Koźle – Zabrze, Polska; 1812–1936) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kanał Kłodnicki?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kanał Kłodnicki (niem. Klodnitz-Kanal) – droga wodna zbudowana w latach 1792–1812[1][2], która miała połączyć gwałtownie uprzemysławiający się Górny Śląsk poprzez Odrę z resztą Prus, a zwłaszcza z Berlinem.
Nieistniejący port w Gliwicach | |
Państwo | |
---|---|
Lata budowy |
1792–1812 |
Lata eksploatacji |
do 1936 |
Długość |
45,7 km |
Głębokość • średnia |
|
Szerokość • średnia |
|
Początek | |
Miejsce | |
Koniec | |
Miejsce | |
Śluzy |
18 |
brak współrzędnych |
Według projektu miał służyć zwłaszcza do wywozu żeliwa z Królewskiej Odlewni Żeliwa w Gliwicach oraz produktów licznych manufaktur, powstających między Gliwicami a Sławięcicami, galmanu z kopalń górnośląskich, a po uzupełnieniu go o odcinek z Gliwic do Zabrza (Kanał Sztolniowy) i uruchomieniu Głównej Kluczowej Sztolni Dziedzicznej (1810 r.) – również węgla kamiennego z nowo powstających zabrzańskich kopalń, głównie z państwowej kopalni „Królowa Luiza”[3] . Z czasem zaczęto wozić nim żelazo z wielkiej Królewskiej Huty (dziś Chorzów) oraz węgiel z chorzowskiej kopalni „Król”.