Kapitularz (architektura)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kapitularz – jedno z pomieszczeń klasztornych, służące zakonnikom do zebrań, także sala zebrań kapituły kanoników.
Najczęściej usytuowany był w pobliżu prezbiterium lub przy krużganku w skrzydle wschodnim zabudowań klasztornych. Kapitularz obiegały wokół przyścienne drewniane ławy. Swym urozmaiconym układem przestrzennym i bogatym wystrojem architektonicznym wyróżniały się szczególnie w okresie gotyku.
Kwestią kontrowersyjną wśród naukowców jest istnienie kapitularzy na zamkach zakonu krzyżackiego, których funkcję pełniły zdaniem niektórych badaczy refektarze[1]. Niedawne badania, które objęły średniowieczne zasoby źródłowe, pozwoliły na stwierdzenie, że takie pomieszczenie w przestrzeni zamków krzyżackich w ogóle nie funkcjonowało[2].