Karabin maszynowy MG 15
lotniczy karabin maszynowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
MG 15 (niem. Flugzeugmaschinengewehr MG 15) – lotniczy karabin maszynowy kalibru 7,92 mm opracowany przez zakłady Rheinmetall-Borsig w 1932 roku.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent |
Rheinmetall-Borsig | ||
Rodzaj | |||
Historia | |||
Prototypy |
1932 | ||
Produkcja |
1932–1942 | ||
Wyprodukowano |
17 648 egz. | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber |
7,92 mm | ||
Nabój | |||
Magazynek |
dwubębnowy, 75 nab. | ||
Wymiary | |||
Długość |
1090 mm | ||
Długość lufy |
600 mm | ||
Masa | |||
broni |
11,5 kg (z dwójnogiem) | ||
karabinu właściwego |
8,1 kg | ||
wyposażenia dodatkowego |
4,3 kg (pełnego magazynka) | ||
Inne | |||
Prędkość pocz. pocisku |
765 m/s | ||
Szybkostrzelność teoretyczna |
1250 strz./min | ||
|
Podczas II wojny światowej MG 15 był używany przez Luftwaffe jako uzbrojenie obronne w ruchomych stanowiskach strzeleckich większości bombowców i samolotów obserwacyjnych. Zasilany był standardową amunicją karabinową z magazynka siodłowego (dwubębnowego) o pojemności 75 nabojów. Pod spodem umieszczono zbieracz łusek w postaci worka z tkaniny, a później owalnego pojemnika z metalu. W celu ułatwienia strzelcowi wprowadzania poprawek kątowych podczas strzelania, zainstalowano wychylaną pędem powietrza muszkę wiatrową.
Od 1942 r. zaczęto zastępować MG 15 w roli uzbrojenia lotniczego, skuteczniejszymi karabinami maszynowymi kalibru 13 i 15 mm (MG 81, MG 131) i 20 mm działkami (MG 151). Dotychczas używane karabiny MG 15 znalazły się na uzbrojeniu piechoty, zwłaszcza naziemnych oddziałów Luftwaffe, ponieważ Wehrmacht był uzbrojony w inne karabiny typu MG 34 i MG 42.
Zmiana przeznaczenia MG 15 do walki naziemnej spowodowała konieczność wprowadzenia przeróbek umożliwiających jego montaż na standardowej trój- lub dwunożnej podstawie MG i uchwyt do przenoszenia. Oficjalnie wyprodukowano 17 648 sztuk MG 15. Dokładna liczba karabinów przerobionych dla wojsk naziemnych nie jest znana.