Karol Popiel
polski polityk, minister / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Karol Popiel?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Karol Michał Popiel, ps. Kornicz (ur. 28 października 1887 w Rzochowie, zm. 6 czerwca 1977 w Rzymie)[1] – polski polityk chadecki i pisarz, żołnierz Legionów Polskich, działacz Narodowego Związku Robotniczego, więzień polityczny twierdzy brzeskiej[2], od 1936 związany z opozycyjnym wobec rządów sanacyjnych Frontem Morges, podczas II wojny światowej pełnił kolejno funkcje: p.o. ministra sprawiedliwości (1941–1942), ministra bez teki (1942–1943) oraz ministra odbudowy administracji publicznej (1943–1944) w rządach Władysława Sikorskiego i Stanisława Mikołajczyka, w latach 1937–1939 oraz 1945–1946 przywódca Stronnictwa Pracy, członek Komitetu dla Spraw Kraju w 1943[3], członek Centralnej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Demokratycznych w 1946 roku[4]. Poseł na Sejm I kadencji oraz do Krajowej Rady Narodowej. Od 1947 na emigracji.
Karol Popiel jako poseł na Sejm, lata 20. | |||
Data i miejsce urodzenia |
28 października 1887 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Poseł na Sejm RP I kadencji | |||
Okres |
od 1922 | ||
Przynależność polityczna | |||
Minister sprawiedliwości (p.o.) | |||
Okres |
od 20 października 1941 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Odznaczenia | |||
|