Kelvin Deaker
nowozelandzki sędzia rugby union / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kelvin Deaker (ur. 19 października 1965 w Balclutha[1]) – nowozelandzki międzynarodowy sędzia rugby union. Sędziował w National Provincial Championship, Super 12/14, a także w rozgrywkach reprezentacyjnych, w tym w Pucharze Świata.
Pełne imię i nazwisko |
Kelvin Mark Deaker | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
Kariera sędziowska | |||||||||||||
|
W latach 1985–1986 występował w pierwszej drużynie uniwersytetu[2][3][4]. Grał również dla regionalnych zespołów Southland i Otago, a karierę sportową przerwała mu kontuzja[5][6].
Sędziować zaczął w 1991 roku, a jego pierwszym meczem w ogólnokrajowych rozgrywkach był pojedynek Dywizji III National Provincial Championship 1996 pomiędzy Buller a Horowhenua-Kapiti[5][7], trzy lata później poprowadził zaś finał tych zawodów[8][9]. Od 2000 roku sędziował w Super 12[7], a w roku 2001 został zawodowym arbitrem zatrudnianym przez New Zealand Rugby Union[6].
W roli głównego sędziego w testmeczu zadebiutował w czerwcu 2001 roku (Japonia–Walia)[5], a rok później po raz pierwszy znalazł się w gronie arbitrów Pucharu Sześciu Narodów[10]. W ramach przygotowań do Pucharu Sześciu Narodów sędziował w walijskich rozgrywkach klubowych[11]. Poprowadził jeden z meczów podczas Pucharu Świata 2003[5], znajdował się również w panelu arbitrów cztery lata później[12]. Jego ostatni testmecz również był pojedynkiem Japończyków, tym razem z Fidżi w ramach Pucharu Narodów Pacyfiku 2008[7][13]. Prócz testmeczów sędziował także spotkania podczas tournée British and Irish Lions w roku 2005[14] oraz inne mecze międzynarodowe[15].
W listopadzie 2008 roku ogłosił zakończenie kariery sędziowskiej, nie wykluczył jednak sędziowania w meczach juniorskich[16]. Łącznie poprowadził 177 spotkań, w tym 23 testmecze, 41 spotkań w Super 12/14, 72 w National Provincial Championship i 19 w Heartland Championship[7]. W 2001 roku otrzymał wyróżnienie dla najlepszego nowozelandzkiego arbitra[17], nominowany do tej nagrody był jeszcze dwukrotnie[18][19].
Studiował na Lincoln University ukończywszy go w 1988 roku z tytułem Bachelor of Commerce[20]. Został następnie dyplomowanym księgowym i podjął pracę w Richmond Meats jako kontroler finansowy[6]. Po zakończeniu zawodowej kariery sędziowskiej pracował w charakterze CFO w firmach WineWorks[16][6] i Marlborough Lines[21][22].
Żonaty z Meghan, dwójka dzieci – Jessica i Matthew[16].