Klasy jakości wód w Polsce
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Klasy jakości wód w Polsce – sposób oceny stanu jakościowego wód stosowany w Polsce. Klasyfikacja jakości wód podlegała zmianom, a różne typy wód są klasyfikowane w nieco odmienny sposób. Przez kilkadziesiąt lat wody powierzchniowe były dzielone na klasy czystości, a nie jakości. Wyróżniano trzy klasy czystości: I, II, III i wody pozaklasowe (NON). Równolegle istniały systemy klasyfikacji wód podziemnych (cztery klasy jakości) i wód powierzchniowych przeznaczonych do spożycia (trzy kategorie).
Ten artykuł dotyczy klasyfikacji wód w Polsce od 2005 roku. Zobacz też: Klasy czystości wód w Polsce – klasyfikacja wód w Polsce w latach 1970–2004. |
Według ramowej dyrektywy wodnej obowiązującej w Unii Europejskiej, jakość wód powierzchniowych należy klasyfikować na podstawie pięciu poziomów stanu ekologicznego. W związku z tym, od roku 2005 nowa klasyfikacja wód obejmuje pięć klas jakości: I, II, III, IV oraz V. Początkowo klasy jakości wód powierzchniowych i podziemnych związane były z ich kategoryzacją jako wód przeznaczonych do spożycia[1], a następnie z ich stanem ekologicznym[2].
Zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną podczas prezentacji klas jakości, np. na mapach, używa się pięciu kolorów[2]:
- I – niebieski
- II – zielony
- III – żółty
- IV – pomarańczowy
- V – czerwony.
Dla potencjału ekologicznego powyższy kod modyfikuje się przez dodanie szarych pasów.