Kleofas (postać biblijna)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Święty Kleofas (Kleopas)[1], cs. Apostoł[2] Kleopa[3] – żyjąca w I wieku postać biblijna, święty katolicki i prawosławny[4][2].
apostoł | |
Kleofas spotyka Jezusa w drodze do Emaus (olej na płótnie Josepha von Führicha z 1837 r.). | |
Data śmierci |
w I wieku |
---|---|
Czczony przez | |
Wspomnienie |
25 września (kat.), |
Postać Kleofasa wymieniana przez Łukasza Ewangelistę występuje w Nowym Testamencie, w Ewangelii Łukaszowej (Łk 24, 13-35 BT)[4][5]. Według tej relacji pochodzący prawdopodobnie z Emaus Kleofas uczestniczył w przyłączeniu zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa do apostołów udających się tamże[4]. Próby identyfikowania Kleofasa z innymi postaciami np. z Kefasem (Szymon Piotr) i dowodzenie jego pokrewieństwa z Jezusem Chrystusem nie znajdują potwierdzenia, przyczyniły się jednak prawdopodobnie do przypisania mu przez Teodozego męczeńskiej śmierci[4]. W VI wieku Anonin z Piacenzy twierdził, iż grób Kleofasa znajdował się na Górze Oliwnej[4]. Brak także podstaw do utożsamiania go z wymienianym w Ewangelii Janowej przez Jana (19, 25)[4][6].
Zaliczany jest do grona Siedemdziesięciu dwóch wysłańców Jezusa Chrystusa[2]. Wprowadzony do martyrologium przez Ado z Vienne i wspominany w Kościele katolickim 25 września[4].
Cerkiew prawosławna wspomina świętego dwukrotnie: 30 października/12 listopada[uwaga 1] oraz w grupie apostołów (Sobór siedemdziesięciu apostołów) 4/17 stycznia[3].
W ikonografii św. Kleofas najczęściej występuje na przedstawieniach spotkania z Jezusem Chrystusem w drodze do Emaus[3].