Kodeks zobowiązań
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kodeks zobowiązań – akt prawny regulujący polskie prawo zobowiązań, kodeks obowiązujący od 1 lipca 1934 r. Został wprowadzony rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz.U. z 1933 r. nr 82, poz. 598, ze zm.). Uchylony przez ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Przepisy wprowadzające Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. nr 16, poz. 94, ze zm.), utracił moc obowiązującą 1 stycznia 1965 r., z wyjątkiem przepisów regulujących stosunek pracy, które uchylono z dniem 1 stycznia 1975 r., przez przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz.U. z 1974 r. nr 24, poz. 142).
Nazwa potoczna |
kodeks zobowiązań |
---|---|
Skrót nazwy |
kz, k.z. |
Państwo | |
Data wydania |
27 października 1933 |
Miejsce publikacji | |
Data wejścia w życie |
1 lipca 1934 |
Rodzaj aktu |
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej |
Przedmiot regulacji | |
Status |
uchylony |
Utrata mocy obowiązującej z dniem |
1 stycznia 1965 |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Głównymi autorami projektu kodeksu byli Roman Longchamps de Bérier i Ernest Till. Twórcy projektu kierowali się zasadami: liberalizmu, równości, swobody umów, nominalizmu. Kodeks znał różne zasady odpowiedzialności deliktowej (na zasadzie winy, ryzyka, czy słuszności). Powstawał pod widocznym wpływem szkoły socjologicznej.