Kolegium jezuitów w Kamieńcu Podolskim
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kolegium jezuitów w Kamieńcu Podolskim – placówka jezuicka prowadzona w Kamieńcu Podolskim w latach 1614–1672, 1700–1773. Należała do diecezji kamienieckiej, woj. podolskiego, pow. kamienieckiego.
kolegium jezuitów | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data założenia |
1614 |
Data zamknięcia |
1773 |
48°40′39,3″N 26°34′20,1″E |
Oficjalnie jezuici w Kamieńcu Podolskim pracowali już od 1608 roku w związku z powstaniem tam stacji misyjnej, jednak kolegium założono sześć lat później. Należało ono do prowincji polskiej, a od 1756 r. do prowincji małopolskiej[1]. Kolegium wstrzymało działalność w 1672 r., gdy miasto zostało zajęte przez Turków. Wznowiło działalność w rok po podpisaniu pokoju karłowickiego w 1699[2]. Placówka funkcjonowała do 1773 r., gdy ogłoszono kasatę zakonu jezuitów. W 1793 r. w wyniku II rozbioru Polski, Kamieniec Podolski wraz z kompleksem kolegialnym trafił pod panowanie rosyjskie. Na początku XIX w. gmachy pojezuickie przejęte przez władze rosyjskie zaczęły popadać w ruinę[3]. Obecnie jedyną budowlą zawierającą elementy kompleksu jezuickiego jest budynek z 1835 r., składający się z fragmentów murów budynków jezuickich, a znajduje się na ul. Kowalskiej 6.