Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską (1993)
umowa międzynarodowa (28 lipca 1993) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską (1993)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską[1] – umowa międzynarodowa zawarta 28 lipca 1993 w siedzibie Rady Ministrów przez arcybiskupa Józefa Kowalczyka, ówczesnego nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Krzysztofa Skubiszewskiego, ówczesnego ministra spraw zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej w rządzie Hanny Suchockiej.
Ten artykuł dotyczy konkordatu zawartego w 1993. Zobacz też: Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską (1925). |
Data |
28 lipca 1993 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Strony traktatu | |||
| |||
Przywódcy | |||
|
Ustawa o wyrażeniu zgody na ratyfikację konkordatu została zgłoszona do Sejmu III kadencji w dniu 8 stycznia 1998 r. i poddana pod głosowanie w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji RP[2], co oznaczało, że przyjęcie ustawy wymagało zwykłej większości głosów. Za przyjęciem ustawy głosowali głównie posłowie koalicji rządowej AWS-UW oraz PSL, ROP i posłów niezrzeszonych. Przeciw zagłosowali posłowie SLD (273 za, 161 przeciw, 2 głosy wstrzymujące się)[3]. Ustawa została następnie przyjęta przez Senat (bez poprawek, 67 głosów za, 24 przeciw, 2 głosy wstrzymujące się)[4]. Dokument ratyfikacyjny został podpisany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego 23 lutego 1998[5]. Tego samego dnia konkordat ratyfikował również papież Jan Paweł II. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpiła 25 marca[6]. Konkordat wszedł w życie miesiąc później, 25 kwietnia 1998 r.
Konkordat składa się z preambuły i 29 artykułów[1].