Kontrakcja (fonetyka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kontrakcja – ściągnięcie dwóch samogłosek (sąsiadujących lub rozdzielonych spółgłoską) w jedną[1][2]. Zaszła np. w języku polskim (grasz < grajesz, zobacz powstanie i rozwój języka polskiego)[3]. W języku czeskim kontrakcja prowadziła do powstania nowych długich samogłosek[4].
Zobacz też: inne znaczenia wyrazu „kontrakcja”. |